Mój syn od trzech lat jest chory na schizofrenię, zażywa leki i daje rade w spoleczeństwie, studiuje. Od kościoła odszedl. w ciagu tych trzech lat miał powroty i odejścia od Boga. Dobrze z jego duchowościa nie jest poniewaz ciągle eksperymentuje. Angazował sie w jakies społeczeństwo Anastazji, oobe, teraz widze wyznawcow slońca, jednym slowem tragedia w tym temacie. Księża mowią modlic sie i na pewno nie zmuszac, co robię, ale przyznaje łatwo mi nie jest.
Właśnie podpowiedzial mu ktos ze powinien zaczac ćwiczyc i na pewno nie siedziec na forach schizofrenikow w komputerze, mysle ze ta osoba byla na tyle wiarygodna ze moze syn posluchac. tyle ze dużo sluchałam na temat zagrozen duchowych i teraz znowu jestem rozdarta, rozum i serce mi podpowiada ze to dla niego moze byc szansa, ale te zagrozenia, czy powinnam popierac i motywowac syna w zapisaniu sie do klubu judo czy zapomniec o temacie?