Komentarze

• 2014-01-05 12:52:27

  Ja się nawracam od ponad roku, ale niestety moje nerwice nie minęły, teraz pojawiają się inne dolegliwości, które odbierają mi radość funkcjonowania. Już bym 100 razy wolał żeby mnie coś bolało
  i przestało niż męczyć się psychicznie. Też czasami zastanawiam się, co jest nie tak ? Za mało ufam Bogu czy jak ? Poza tym też przecież Chrystus nie uzdrawiał wszystkich, prawda ? Na to się nie umiera, ale i żyć się .... nie chcę powiedzieć, że się nie da, ale to mi przychodzi na myśl.
  - [email protected] -

• 2014-01-05 15:49:01

  Nawróciłem sie ok. 1,5 roku temu, moje zycie to była absolutna pustka - duzo chaosu emocjonalnego, nieuporządkowanych relacji, w domu presja rodziców na to by być "kims" a zamiast pytania czy jestes szczesliwy to "ile zarabiasz"? itd. Mam bardzo niską samoocenę, jestem mezczyzną w wieku 38 lat i
  nadal nie mam swego miejsca w zyciu. Nie wiem co chce robić, nie wiem kim byc, nie wiem czy sie z kims zwiazac - mialem w zyciu dziesiątki nieuporządkowanych chatocznych relacji z kobietami, teraz mam wrazenie ze nie umiem kochać, nikogo, wszystko wydaje mi sie nudne, puste, banalne. A przede wszystkim nie kocham siebie. Idac do spowiedzi i komunii, trzęsę się - to jest jakas wewnetrzna drżączka , ze nie jestem godzien, ze nie zasługuję, ze zemdleję ze stresu itd. Kosztuje mnie to sporo, ale idę, wierze ze warto, szczerze oddaję serce Bogu. Mialem okresy zwatpienia -Bóg? Jakas fikcja, to niemozliwe. Ale nie wolno się poddawać - wlasnie dlatego chdzę do spowiedzi, tam mozna uslyszec ciekawą naukę. Kiedy mialem watpliwosci co do Jezusa, w ogóle, ze jak, ze przyszedł, tak sobie w ciele, jadł , pił, spał i chodził po ziemii? Wtedy ksiądz polecił mi do przeczytania historię Naamana - przeczytaj 2 Księga Królewska, rozdział 5. O prostocie, o tym ze zwykłe gesty i prostota u Boga to czasem więcej niz wielkie wybuchy i spektakularne cuda. Wiem ze wiekszosc ludzi tego nie zrozumie, ale mysle ze Ty tak - osamotnienie, pustka, niechec, ja depresji nie mam, rozmawiałem o tym z psychiatra i
  psychologiem, ale rys depresyjny owszem. Nie poddawaj sie - kluczem jest cierpliwosc. Wyobraz sobie ze np. Matka Teresa, kobieta niezwykłej dobroci - przez 3/4 swojego zycia byla... niewierząca! Tracila wiare na LATA, nie widziala sensu w tym co robi, w przytulaniu biednych, karmieniu chorych - a jednak robila to, nie wierząc w nic, a mimo to klecząc przed Najswiętszym Sakramentem godzinami. Czekala, wierzyla ze Bóg da jej swiatło, ze wątpliwosci znikną, ze powróci
  radość. Z nami bedzie tak samo - smutek minie, Bóg zapali swiatełko - on juz je pali, ale przywaleni ciemnoscią nie widzimy. Wytrwaj. Zobacz, po ulicach jezdzą drogie samochody a w nich ludzie rozni. I wiesz, zaden z tych ludzi nie umarłby za swojego Rolls Roycea, za swoj dom czy swoje oszczednosci. Gdyby ktoś powiedział: Daj mi swoje zycie, a Twój Rolls ocaleje, to zaden nie zgodziłby się. Nikt nie umrze za swój samochód. A zobacz - Ty jestes warta o ileż wiecej - za Ciebie zycie dał Syn Bozy, on umarł, dał swoje zycie bys mogła zyć, bys mogla szukać szczescia, bys mogla wstac kazdego dnia i patrzeć na swiat. Jezus umarł za kazdy nasz oddech, za kazdą naszą chwilę, spędzoną w smutku czy radosci. Wiem ze jestes smutna, ja czesto tez, czesto przygniata mnie strach, chce uciec, schowac sie do dziury, byc sam, roztopic sie, przestać istniec - ale wierze ze nie moge , ze jestem wezwany by ŻYĆ, by pokazywac swiatu jak wspaniały jest Bóg. Jak wiele mu zawdzięczam, jak bardzo duzo mam. Umarł za mnie ktos, z milosci do mnie. Pamietaj, ze jestes wielka, ze jestes piekna, ze jestes najwazniejszą istotą dla Boga - ze powiedział, ze góry i morza i gwiazdy przeminą, a Twoja dusza nie przeminie - oto kim jestes, najwazniejszą istotą dla Boga, wazniejszą niz cały wszechswiat.
  Modle sie za Ciebie i myslę i wierzę ze cały kosciół modli sie za Ciebie w codziennych Mszach, gdzie prosimy za smutnych, opuszczonych, samotnych - my wszyscy, za siebie nawzajem. I tak jak mowi ojciec Michał - wybierz szczescie. Ja wiem ze depresji to nie wyleczy całkiem, ale zyczę wiele szczescia, bedzie wszystko dobrze.
  - erre -

• 2014-01-05 17:59:31

  Szczęść Boże.
  Miałem przez kilkanaście (co najmniej) lat nerwicę natręctw. To co mówi ojciec Michał, to RACJA. Modlić się i wierzyć w uzdrowienie. Warto też przeczytać książkę Ojca Benedyktyna Anselma Gruna "Jezus jako terapeuta". Ja przeczytałem tę mądrą książkę, modliłem się o wsparcie do Św. Św. Rity, Judy Tadeusza, Ekspedyta i Huberta. Uzdrowienie nie przychodzi od razu, ale PRZYCHODZI. Oddać wszystko Chrystusowi, niech ON tym włada, nawet naszą chorobą, lękami, WSZYSTKIM. Módl się i czekaj cierpliwie, a najlepiej JUŻ CZUJ SIĘ UZDROWIONA.
  Z Panem Bogiem
  - K.S. -

• 2014-01-05 19:17:52

  Z bnardzo prostego powodu - masz stany depresyjne czyli zanizona samoocene - spowiedz stawia nas z pozycji grzesznika wiec na pewno tej samooceny nie podniesie zwlaszcza u ludzi z zaburzeniem depresyjno nerwicowym - oczywiscie Bog juz dawno Ci przebaczyl Twoje czyny bo bardzi Cie kocha - nie traktuj go jako zlego dziadka z rózga ale jako kogos kto bardzo bardzo mocnno cie kocha i po to dal ci zycie zebys je przezyla najpiekniej jak tylko mozesz.
  Oczywiscie nie jest lekko - bo bylobby zbyt banalnie - jakk to w zyciu czasem jest przerabane ale sa dni kiedy az chce sie wstawac.
  Piekna jest piosenka ze " wzane sa jeszcze te dni ktorych jeszcze nie znamy" - to prawda - cos w tym jest.
  Sampbojstwo- nie warto - wiesz przeciez ze umrzesz kiedys na pewno - tego mozesz byc pewna - wiec po co to przyspieszac - to ie nie minie wiec lepiej chyba przezyc to zycie najpiekniej jak sie da.
  Moja sugestia- idz do psychologa i psychiatry - leki przeciwdepresyjne i psychoterapia zalatwia sprawe i bedziesz sie smiala pelna geba ;-) Trzymam kciuki i odezwij sie jeszcze.
  - Arek -

• 2014-01-05 19:46:55

  Być może dlatego wpadasz w zły stan po spowiedzi i Komunii św. bo miałaś nadzieję, że stanie się cud i nagle Ci się polepszy? Jeśli jednak nic Ci nie pomaga, to trzeba udać się do lekarza - psychiatry, który przepisze leki antydepresyjne
  - ana -

Zamieść komentarz

Pola zaznaczone * są obowiązkowe

* Imię:
* Komentarz:
	odśwież obrazek
*Wpisz kod:

Zadaj pytanie

Zadajesz pytanie do wątku: depresja po komunii św.

Pola zaznaczone * są obowiązkowe

* Imię i nazwisko:
* Twój E-mail:
* Tytuł/Temat:
* Pytanie:
	Powiadmom mnie na mój adres e-mail o udzielonej odpowiedzi.
	odśwież obrazek
*Wpisz kod: